Henk Hoogenkamp [61]
Oudeschip
Het bromgeluid van de drooginstallatie van een aardappelboer gecombineerd met industrieel gepomp. ‘Als je geluk hebt hoor je straks ook nog een heimachine.’ Dit is al ruim elf jaar het felbegeerde woonplekje van Henk. Huis en tuin zijn ingesloten door een bosrand. Zolang het blad aan de bomen zit zie je niks van de buitenwereld.
Henk noemt deze plek zijn eigen postzegel. Het is een klein stukje natuur ingeklemd tussen zware industrie, boerenland en windmolens. Heel surrealistisch wordt het wanneer dit beeld verrijkt wordt met een buizerd, bonte specht, een kleine kudde reeën en egeltjes. ‘Toen ik het kocht was het hier een paradijsje met bloemperken en fruitbomen. Ik kon dat allemaal niet onderhouden en heb na een stevige storm kachelhout van de fruitbomen gemaakt. Er staan nog wel een paar appelbomen en drie grote hazelaars.’
Eigenlijk was Henk samen met zijn toenmalige vriendin op zoek naar een huis voor hun beide gezinnen. Hun woonwensen bleken tijdens de zoektocht niet met elkaar overeen te komen. Zij keek naar huizen in dorpskernen en Henk juist daarbuiten. Het plan en de relatie strandden.
Henk groeide op in de bossen van Appelscha. ‘We woonden ver van alles af. Ik was veel alleen en ging ook niet naar de kleuterschool. Dat vormt je wel. Die hang naar ruimte en vrijheid heb ik altijd gehouden. Ik gunde mijn kinderen ook zo’n jeugd. In de buurt van Appelscha was zo’n plek onbetaalbaar. Daarom zocht ik het steeds noordelijker, niet omdat ik een speciale band met Groningen heb.’
Veel noordelijker dan in Oudeschip kun je niet terechtkomen. ‘Ik kocht mijn vrijheid in Oudeschip. Er was geen luxe, maar wel heel veel ruimte. In het halletje hadden we tussen drie zeilen een douche.’ Het kon hem niks schelen. De kinderen dachten daar af en toe wel anders over. ‘Ik kan hier helemaal mijn eigen gang gaan. Ik heb goede buren, we houden elkaars welzijn een beetje in de gaten. Dat is fijn.’
De industrie van de Eemshaven is in de loop der jaren wel erg dichtbij gekomen. Daarmee groeide ook de geluidsoverlast. ‘Er komen steeds meer windmolens bij, die hoor je alleen als de wind ‘verkeerd’ staat.’ Langzaamaan heeft Henk het hele huis gerenoveerd en geïsoleerd, dus binnen is het stil.
Geboorteplaats Appelscha ligt op de grens van Friesland en Drenthe. Je hoort eigenlijk nergens bij en dan word je vanzelf een Stellingwerver. Een grensgeval zeg maar, met alle eigenwijsheid die daarbij hoort. Henk heeft ook wel iemand willen worden zonder vaste verblijfplaats. ‘Wij vínden dat je een huis moet hebben, maar moet dat echt?’ Ook waren er ooit plannen om naar Hongarije te verhuizen. Maar altijd hielden zijn kinderen hem binnen de lijntjes. De kinderen zijn inmiddels uitgevlogen. Met het pensioen in zicht bereidt Henk zich voor op lange motorreizen. Na elke bocht een nieuw uitzicht. Na de laatste bocht is daar dan weer zijn eigen postzegeltje natuur.