Annelies van Bloois [59]
en Bert de Vries [58]
[Leens]
Annelies was met haar eerste echtgenoot ooit twee weken in een vakantiehuisje bij Lauwersoog. Het is de enige vakantie waar ze wel een extra weekje aan had willen plakken. Ze wilde nog lang niet naar huis. Annelies krijgt al van jongs af aan een verdrietig heimweegevoel als ze wat langer van huis is. Het was dan ook logisch geweest dat haar nieuwe liefde Bert in 2005 bij haar in Zeewolde zou intrekken. Maar Annelies kreeg bij voorbaat al heimwee naar dat plekje in Leens, naar het huis de weidsheid en de sfeer.
In Zeewolde had ze haar leventje echt afgesloten. Klaar voor een nieuwe fase verhuisde ze met zoon, twee honden en konijnen naar Leens. Bert had er altijd alleen gewoond, maar wende verrassend snel aan de nieuwe levendigheid. ‘Annelies bracht een boel gezelligheid mee.’ In de omgeving heeft ze zich wel lang een buitenstaander gevoeld. Maar uiteindelijk is het gelukt om een eigen plek te krijgen in de gemeenschap.
Bert werd geboren in Leens en bleef er altijd wonen. ‘Het is me nooit gelukt om hier weg te komen. Ik heb het wel geprobeerd. Voor mijn opleiding aan de MTS ben ik vier maanden op stage geweest bij een Nederlandse trekkergarage in Canada. Ik woonde in bij eigenaar Henk Huizenga en zijn gezin. Zij kwamen uit Ulrum en zijn in 1970 geëmigreerd naar Canada. Het was wel makkelijk omdat we gewoon Gronings konden praten. Ik wilde daar niet gaan wonen. Het sprak mij niet aan. Mensen wonen zo ver uit elkaar, heel ongezellig.’
Bert is automonteur en vond altijd werk in de buurt van Leens. Jarenlang was hij het liefst op reis, zo lang en zo ver mogelijk. Hij trok heel Europa door op de motor. Met Annelies achterop ging het reizen gewoon door. Maar de reizen werden wel korter want zij wilde niet zo lang van huis. En de reisjes werd ook wel een beetje anders. Bert zit het liefst elke dag de hele dag op de motor. Annelies wil ook nog wel eens een stadje bekijken, wandelen of een terrasje doen. Tot ze een keer gevallen zijn. Gebroken pols, kapotte motor. Toen was het gedaan met de onbevangenheid van Annelies. Nu gaan ze nog heel soms op een zondagmiddag een eindje toeren. Bert gaat wel nog op motorreis met anderen. Ze dromen allebei van een reis naar Australië of Canada. Bert zegt lachend dat dat in een weekje niet gaat lukken en dat hij echt niet twee maanden zonder Annelies op reis gaat.
Tot voor kort waren Bert en Annelies crisispleegouders. Dat was erg intensief. Annelies heeft een kinderopvang aan huis. ‘Ik wandel elke dag met de kindjes en de hond. Een rondje Leenstertillen of een rondje Stort. En over het landgoed van Verhildersum. Langs de wierde waar de pony’s staan. Prachtig! Soms gaan we een weekendje of een weekje weg, maar het liefste ben ik thuis. Bert heeft een hele fijne vensterbank voor me gemaakt. Dat is echt mijn plek. Met een haakwerkje, thee of een wijntje zit ik daar heerlijk.’
Bert heeft een Renault 6 uit 1976 uit Zuid Frankrijk opgehaald. Die heeft hij tot op de bodem uit elkaar gehaald, alles gereviseerd en weer opgebouwd. Het was een cadeau voor Annelies en ze is er heel wijs mee! Af en toe gaan ze toeren met dat prachtige blauwe autootje. Favoriete plekjes zijn Noordpolderzijl, Zoutkamp en Suideroogh. ‘Coolbox en stoeltjes mee. Helemaal fijn en dan gauw weer naar huis.’
